เมียเก่า

รายละเอียดคอนเทนต์

มิลัน โรมานซ์, Thai

“พี่คิดถึงพิมพ์” หกปีที่หล่อนหายตัวไปเป็นหกปีที่เขารอคอยอย่างทนทุกข์ อยากพบเจอแม้ความหวังนับวันจะริบหรี่ลง

“อย่าใจร้ายกับพี่นักเลยนะ พี่ทรมานใจเหลือเกินแล้ว”

“อย่ายุ่งกับฉันอีก!” ด้วยพละกำลังทั้งหมดที่มีหล่อนผลักร่างสูงสุดแรงเกิด เมื่อลุกขึ้นยืนก็ยืนด้วยแข้งขาสั่นเทา

“พิมพ์” ชิดชลมองนิ้วเรียวที่ชี้ไปหาประตู อ่อนอกอ่อนใจกับความสัมพันธ์

“ไปให้พ้น! ไปตอนนี้! ไปเดี๋ยวนี้!”

“พี่...”

“ฉันบอกให้ไปให้พ้น!”

ตะวันยามองสายน้ำหล่นโปรยเป็

0